- сойыс
- зат.Союға жарайтын мал, сойым.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
сойыс — малы. Құда түсуге барғанда өздерімен бірге ала баратын мал. С о й ы с м а л ы болашақ құданың сый асы саналады (Қ.Толыбаев, Бабадан., 139) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сойыс — (Алм., Жам.) құдандалы адамға сою үшін берілетін мал. Жекжатым бір бие с о й ы с берді (Алм., Жам.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қолгесер — (Монғ.) мал сойысқан адамға берілетін бір асым ет. Соғым сойысқан адамдарға қ о л г е с е р деп бір асым ет беретұғын бұрын (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
күздік — зат. Жаз жайлаудан қайтқан елдің күзде отыратын жері. зат. 1. Жаз жайлаудан қайтқанда елдің күзде отыратын жері. 2. Күзде сойылатын сойыс. зат. Күзде егілетін дәнді дақыл … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сойым — зат. Қажетті кезде сойылатын мал, сойыс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қолкесер — … Ұсақ малды союшы «сорлы қабырға», «қ о л к е с е р» деп таңдап алады (Ата салты., 130). Біреудің соғымын сойысқан соғымшыға үй иесі «қ о л к е с е р і ң» деп сыбағалы етін береді (Ана тілі, 04.11.1993, 8) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі